తండ్రులూ-కొడుకులూ 

నిహిలిజం... ఇదొక లాటిన్ పదం. అంటే శూన్యం. అంటే పాత వ్యవస్థని నిరాకరించడం.

అనిహిలిస్ట్ అంటే... నిహిలిస్ట్ కాని వాడు అని కాదు. నిర్మూలనా వాది. విధ్వంసవాది.

19వ శతాబ్ది నాటి రష్యన్ సమాజంలోని తరాల అంతరాల తండ్రులూ కొడుకుల వైరుధ్యాన్ని చిత్రిక పట్టాడు ఇవాన్ తుర్గెనేవ్ తన 'తండ్రులూ-కొడుకులూ' నవలలో. ప్రపంచ ప్రఖ్యాతి చెందినదే కాదు, వస్తువు కూడా ప్రపంచ వ్యాప్త తరాల సంఘర్షణ అంశమే.  అయితే, తెలంగాణ, ఆంధ్రప్రదేశ్ లు మాత్రం కాస్త భిన్నంగా తోస్తున్నాయి.

మన తండ్రులూ-కొడుకులూ ... వైరుధ్యాలు, వైవిధ్యాలు, అంతరాలు లేకుండా... అధికారం, డబ్బు, కులం మాత్రమే తరాల అంతరాల్ని చెరిపేసి తండ్రుల్నీ, కొడుకుల్నీ ఒకే పంథాలో నడిపేది, నడుపుతున్నది రెండు తెలుగు రాష్ట్రాలపాలక కుటుంబాల పరిస్థితి.

నాటి రష్యాలో అయినా, నేటి ఉత్తర ప్రదేశ్ లో అయినా... కొన్ని విలువలు, కొన్ని విధానాలు, కొన్ని వైరుధ్యాలు... పుత్ర ప్రీతిని మించిన పాత్ర పోషించడం... ఎందుకో ఆనందం కలిగిస్తున్నది. మన తెలుగు రక్తంలో లేనిదిది!

*

పాత వ్యవస్థల్ని నిరాకరించడం. కొత్త వ్యవస్థల సృష్టికి, ఉన్న విలువల విధ్వంసం.  అందులో అంతస్సంఘర్షణ... అపుడే కొత్త రక్తం. కొత్త వెలుగు.

కొత్త వింతతో... బాధ్యతా రాహిత్యంతో వేసే వెర్రితలలకు పాత భావనల తలంటు... అందులో అంతస్సంఘర్షణ... అపుడే ఓల్డ్ గోల్డ్. తరాల దార్శనికత.

అయినా తెలుగు వాళ్లకు ఇది తెలియదులే!

Long way to go!!